خداحافظ

برم تنها برم یه جای خلوت

به حال خود بگریم تا قیامت

چرا اینقدر چرا بختم سیاهه

سیاهه آسمون دل پر ز آهه

چرا ساده و اینقدر سربزیری

نداری کینه و هر دم اسیری

فراموش کرده ای روزهای سردو

چو شمعی سوخت بال شاپرک رو

تو این دنیا وفا داری نمونده

چشام گریون دلم را هم سوزنده

محبت مرد کسی خاکش نکرده

سزای این محبت سنگ سرده

خدا حافظ میرم به شهر غربت

برم دور شم برم تا بی نهایت

برو مانی به سر خاک دگر ریز

همه روزا شده چون فصل پائیز

1391/11/3 اهواز