اشعار تو

                     بی ثباتم

                    در هویت خویش

                    از بس خوابهای آشفته دیدم  

                   دلم در پس لرزه های

                   اشعارتو بی رحمانه می تازد

                  در این پهن دشت خیال.

                  شاید این حس

                 به تجربه یک قرن

                 و به اندازه یک نوک سوزن

                 زخم عمیق پایم را

                  التیام دهد.

                                                13/امرداد/89 اهواز